فرزندم! من سختي كشيدم ولي تو نكش

به گزارش ماه نيوز ، روزنامه “جوان” در ادامه نوشت: در واقع والدين زحمتكش نسل قبلي حقوق و دستمزد با نسل فعلي دستمزد دست و پنجه نرم كرده اند. از يك سو ، آنها بطور بنيادي فرزندان خود را از سختي هايي كه متحمل شده اند رهايي بخشيدند. آنها مجبور بودند با خود و مقايسه ها روبرو شوند. مجتمع هاي برآورد شده بر اساس نيازهاي آنها در فرزندان خود با دادن به فرزندان و والدين آنها. در نتيجه ، آنها به دليل نمايش مشكلات و تجربيات منفي براي فرزندان خود ، و همچنين تزريق باورها و بي مسئوليتي ، احساس گناه و خشم مضاعفي نسبت به رشد شخصي خود داشتند.

در واقع تعلل ، افراط گرايي ، عصيان ، عصبانيت افسار گسيخته و ضربه هاي روحي و رواني از محصولات درگيري والدين است كه در اين زمينه جاي خود را به پروژه تلخ قدرت و تحقير كودكان داده است. از سوي ديگر ، هنگامي كه كودك با تأخير بزرگ مي شود ، از طرف والدين توبيخ مي شود كه باعث ايجاد خشم و نارسايي در كودكان مي شود. از طرف ديگر ، كودك از خدمات مطمئن است ، كه مانع تلاش او براي رسيدن به سعادت مي شود. در واقع نوعي تضاد در كودكي وجود دارد كه عصبانيت شديد و عشق و وابستگي شديد به والدين را تجربه مي كند. اين امر نه تنها منجر به شكل گيري شخصيت هاي آسيب شناختي مي شود ، بلكه منجر به شكل گيري روابط عاطفي ، عشق آسيب شناختي و شخصيت هاي ناپايدار در كودكان مي شود كه منجر به بي ثباتي سيستم خانواده در نسل فعلي حقوق و دستمزد مي شود زيرا تعهدات منبع كنترل بيروني هستند. و اهرم و رشد شخصي در منطقه. دخالت نمي كند.

نكته ديگري كه بايد مورد توجه قرار گيرد ، ديدگاه والدين يا سيستم انتظارات كودكان و نسل جديد حقوق است. پدري كه تمام وقت خود را صرف كار شبانه روزي مي كند و به كار بدني اعتقاد دارد ، مي تواند در دنياي پست مدرن با فرزند خود باشد كه در مدت كوتاهي از طريق وب ، فعاليت هاي بدني پدر را كارآمد مي كند و وقت آزاد بيشتري دارد و بيشتر براي به چالش كشيدن مي آيد و متهم به سهل انگاري مي شود. در واقع نقش پدر از دو زاويه ناقص است. در نگاه اول ، شيوه زندگي فردي والدين كه مبتني بر رنج ، درد ، تلاش ، كار و تلاش بدني شديد است ، و از سوي ديگر ، دفاع در برابر توسعه فناوري است كه در توليد برابر فعاليت ها دخيل است و خواهد بود. در مدت كوتاهي انجام شد و زمان دقيق تر.
به دليل ناسازگاري با پست مدرنيته ، نتيجه چنين وضعيتي سرزنش كودكان و سرزنش آنها به دليل سهل انگاري است. در حالي كه هيچ اشكالي در عملكرد كودك وجود ندارد. در عوض ، ناسازگاري والدين با توسعه فناوري است كه منجر به نوعي استرس بين فردي در روابط بين والدين و فرزندان مي شود. تعارض رفتاري والدين عامل اصلي استرس در كودكان است و تأخير در توليد دستمزد كنوني به وضوح محصول نزاع نسل والدين است. در اين ميان نمي توان نقش رسانه ها را ناديده گرفت. در واقع ، انفجار صنعت تبليغات يا اطلاعات منجر به نوعي اختلال و اختلال در مسير يابي هدفمند شده است كه منجر به رفاه در نوجوانان و جوانان مي شود. هر منبع خبري و انتشار اطلاعات شامل فيلم ، موسيقي ، بازي ، متن و غيره داراي پيامي است كه دو بعد دارد. اولين پارامتر خروجي بافت هاي ذهني و شناختي غيرقابل تصور است. بعد دوم كه از اهميت بيشتري برخوردار است ، هدف از انتشار است كه در داده ها و اطلاعات اصلي منتشر شده با هدف خاصي براي هدايت ايده بيننده به يك جهت از پيش تعيين شده است. در چنين فضايي البته يكي از معيارهاي رقابت در دهكده جهاني تسلط باورها و ايده هاي عمومي است كه مسير جوامع را تعيين مي كند. اين مسير مي تواند به اهداف سياسي يا تسلط اقتصادي و فكري جوامع منجر شود.

اعتياد به اينترنت ، فارغ از نوع مورد استفاده در جوانان و نوجوانان ، اولين محصول آن زمان زيادي را صرف اينترنت مي كند كه در يك بعد ، اقتصاد مخابرات را چابك تر مي كند و در بعد ديگر ، نوجوانان را از فعاليت محروم كرده و باعث تاخير مي شود.

روند تغييرات اجتماعي در كشور و همچنين مساله ديگري كه در نتيجه انفجار مديريت اطلاعات و ذهن ايجاد مي شود ، پرورش تفكر ميانبر بدون تلاش براي رفاه است كه ابعاد آن شامل اختلاف طبقاتي و دسترسي نسبي و زودرس است. به طيف خاصي از جامعه براي ثروت بزرگ. بدون تلاش و شايستگي كافي است. در واقع يادآور صدمات بين نسلي است كه درد و رنج نسلهاي گذشته منجر به توسعه ذهنهاي ناسالم ، توسعه اجتماعي ، شخصي و اقتصادي مي شود.

بعد ديگر از نظر انفجار اطلاعات و كسب ثروت از طريق وب است. اين ايده كه نوجوانان مي توانند از اين طريق به ثروت زيادي دست يابند بسيار گسترده است ، غافل از اين كه اولاً اين امر با همه كارگران اين حوزه اتفاق نمي افتد و ثانياً اين شيوه كسب ثروت خود يك دانش اقتصادي و تخصصي جامع است. و نياز به دانش حرفه اي دارد ؛ بنابراين ، در اين جهت ، بيشتر شكست ها و آسيب ها به سمت نوجوانان فعال در اين زمينه است. آخرين نمونه اي كه در اين فرايند پردازش مي شود رشد شخصي و عدم اتكا به خود است. اين ضرر بخشي از دستمزد جاري را تحت تأثير قرار مي دهد. يك نسل دستمزد كه هميشه نمي تواند ناكافي بودن حضور در دانشگاه را جبران كند و توسط دانشگاه هايي با استانداردهاي آكادميك پايين پذيرفته مي شود. هنگامي كه آنها واجد شرايط كار در يك شركت خاص نيستند ، فرايند مهماني آنها را در شرايط خاصي قرار مي دهد. هنگامي كه آنها در هزينه هاي شخصي با مشكل مواجه مي شوند ، والدين با افزايش ساعت كار و غيره جبران تخلف خود را مي كنند. در واقع ، والدين نسل هاي قبلي مسئوليت اين صنعت را در روند تبديل به پست مدرنيسم ، برنامه تربيت و آموزش فرزندان خود قرار نداده اند و اكثر كودكان محصول آسيب هاي والدين و آسيب شناسي ناموفق هستند. توسعه فناوري. تاخير محصول الگوهاي چند وجهي سيستم هاي بيمار و معيوب اجتماعي و تكاملي است.

انتهاي پيام