بودن يا نبودن در روز جمعه؛ مسئله اين است

آيا اين چهار نفر متفاوت هستند؟ آيا فرق مي كند چه تفاوتي داشته باشد؟ طرفداران تحريم انتخابات مي گويند ما نبايد رأي بدهيم تا دولت نارضايتي ما را مورد توجه قرار دهد و از مردم به عنوان تبليغات براي دلجويي از سيستم استفاده نكند. حال اگر ما اصلاح طلبان از راي دادن دريغ نكنيم و تعداد آرا نسبت به دوره قبل به ميزان قابل توجهي كاهش يابد ، پس چه اتفاقي در زندگي ما خواهد افتاد؟ آيا همه چيز خوب خواهد بود؟

من مي خواهم روابط ايران با همسايگان و قدرت هاي جهاني خود را بهبود بخشم و تحريم هايي را كه مردم را آزار داده و ميز هموطنانم را هر روز كوچكتر مي كند ، بردارم. از احتمال اصلاحات و همچنين چشم انداز تخريب كنندگان خسته شده ايد ، برخي مي گويند ايالات متحده نه. تحريم هاي اقتصادي براي تضعيف دولت خوب است ، اما آيا تحريم ها باعث قدرتمندتر شدن مردم و ضعف دولت شده است؟
امروز با صداي بلند چه اتفاقي افتاده است؟ صدا براي ارتباط با جهان يا صدا براي رويارويي با جهان؟ آيا اين تحريم ها قابل دفاع است؟ آيا ممنوعيت مصرف دارو قابل دفاع است؟ طرفداران اين ممنوعيت مي گويند مصرف اين دارو مجاز نيست ، اما چه كسي نمي داند كه بيماران خاص و صعب العلاج از كمبود دارو و گراني رنج مي برند چه فاجعه اي است. همچنين واردات واكسن هزاران مانع دارد تا ايران نتواند به راحتي اين وظيفه مهم و حياتي را براي مردم انجام دهد. به مرحله اي رسيده است كه تحت فشار قرار دارد تا شركت هاي درگير در توليد واكسن در ايران را تحريم كند.

چهار سال پيش ، ما با اشتياق چشم پاستور را تحت نظر داشتيم تا روند بسياري از گشايش هاي ايجاد شده در تجارت ، توليد و تجارت و ايجاد شغل در نتيجه رشد اقتصادي كشور و كارفرمايان جوان را دنبال كند. مردم امروز قدرت بيشتري داشتند كه فشار تحريم ها و مشكلات اقتصادي بر آنها سنگيني مي كند!
آيا تحريم هاي ترامپ سود ديگري غير از تضعيف جامعه مدني در ايران داشت؟ كره شمالي تحت شديدترين تحريم ها طي سال هاي گذشته بوده است. آيا تحريم ها به وضعيت مردم اين كشور كمك كرده است؟
مصوبات هدف مشابهي دارند كه باعث عصبانيت مردم و تحريك آنها براي اعتراض و درگيري با دولت مي شود. طرفداران نظريه براندازي بار ديگر با تحريم هاي جامعه جهاني كه زندگي ، معيشت و سلامتي مردم را هدف قرار مي دهد مخالفت كرده اند. آيا اين محدوديت ها با استانداردهاي حقوق بشر مطابقت دارد؟
چرا ترامپ در انتخابات ايالات متحده راي نياورد كه برخي از افراد وابسته داخلي و خارجي و نويسندگان داخلي همزمان نااميد شدند؟ چه چيزي جز اميد اصلاحات در ايران براي تقويت جامعه مدني و كاهش فشار اقتصادي بر مردم از احتمال پس گرفتن مصوبات وجود داشت؟

اما آيا رأي دادن به همتي يا ساير كانديداها مي تواند مشكلات ما را حل كند؟ آيا بقيه نامزدهاي اصلي حاضر در مراكز مهم تصميم گيري به همتي اجازه كار مي دهند؟ آيا همتي خواهد توانست فشار تحريم ها را بر زندگي مردم كاهش دهد و فقط صداي تقابل و جنگ را از ايران به جهان منتقل كند؟!
ايالات متحده و متحدان منطقه اي و جهاني آن نيز دليل اصلي تحريم ها اقدامات منطقه اي ايران را همراه با فعاليت هاي هسته اي مقصر دانسته اند. آيا همتي مي تواند با ميدان گرفتن و ديپلماسي و تبديل شدن به صداي طرفداران خود ، اين وضعيت را تغيير دهد و به عبارت ديگر ، اين روزها مشهور شود؟ همان افرادي كه جمعه 19 ژوئن به پاي صندوق هاي راي مي روند مي توانند او را به رياست جمهوري برسانند. آيا مي توان نفوذ ارضي ايران را حفظ كرد ، روابط خوب و محكمي با همسايگان خود برقرار كرد و از فشار بر مردم در نتيجه تحريم ها جلوگيري كرد؟

امروز ، تركيه ، عربستان سعودي و امارات متحده عربي به نوعي براي پيگيري و محافظت از منافع خود در همه مناطق مهم از ليبي تا يمن ، فلسطين ، لبنان ، افغانستان و عراق حضور دارند ، اما اين ايران است كه تحت شديدترين تحريم ها قرار دارد . آيا امكان ايجاد روابط با كشورها و محافظت از منافع ملي با قدرت و عزت وجود ندارد؟ آيا راهي جز خصومت و انقياد آمريكا و اسارت نيست؟ آيا ايالات متحده و چين با بالاترين سطح روابط سياسي و اقتصادي به يكديگر اعتماد كامل دارند؟ آيا هيچ مشكلي بين اين دو ابرقدرت اقتصادي و نظامي جهان وجود ندارد؟

موضوع رأي دادن يا رأي ندادن به همتي يا رئيسي يا ساير كانديداهاي رياست جمهوري تعلق ندارد. همانطور كه دستيابي به دموكراسي و استفاده از قدرت مردم روندي طولاني و يك مرحله اي را طي مي كند ، ديكتاتوري دولت و دولت نيز مي تواند صداي مردم را تضعيف كند. اين روند است. شورشهاي شبانه هميشه مستلزم سرنگوني مردم و انحصار قدرت توسط توطئه گران سركش نيست. اين مي تواند در طي دوره ها و رويه ها اتفاق بيفتد. از طرف ديگر ، مي توان گفت كه راي گيري به معناي خواست كساني است كه با جامعه جمهوري خواه و كثرت گرا مخالف هستند و مي خواهند ايران را در انزوا نگه دارند.

اما ما هنوز بايد دليل محكمي براي رأي دادن پيدا كنيم. رأي ندادن به معناي تخليه عرصه است. آنچه در جهان بامداد 30 خرداد براي جهان مهم است ، نام رئيس جمهور بعدي ايران است. ميزان مشاركت يك مسئله ثانويه است. در انتخابات پارلماني سال 1998 نيز همين اتفاق افتاد. امروز در سراسر كشور ، نمايندگان مجلس با كمتر از 0 درصد آرا واجد شرايط ، تصميم گيري را براي همه ايرانيان انجام مي دهند و زندگي آنها را تحت تأثير قرار مي دهد.

ما چهار سال اول روحاني را فراموش نكرده ايم. آيا شاخص هاي اقتصادي مانند امروز وجود داشت؟ تورم ، ارزش پول ملي ، اشتغال … آيا نمي توان تأثير خروج ترامپ از بورژوازي را ديد و فقط گفت همه چيز تقصير دولت معنوي است؟ ترامپ به تازگي برجام را ترك كرده و گفته بود كه بقيه جهان را تهديد كرده است كه اگر با ايران تجارت كند ، باج خواهي خواهد شد. بنابراين چگونه سعيد جليلي دائماً در بحث ها تكرار مي كند كه اقتصاد كشور نبايد در دو يا سه كشور به حالت تعليق درآيد؟ كدام كشور حاضر است عليرغم تحريم هاي آمريكا تجارت واضحي با ايران انجام دهد؟ براي كشوري مانند ايران چگونه مي توان بدون برقراري روابط تجاري پايدار و رو به رشد با ساير كشورهاي جهان ، انتظار اقتصاد قدرتمندي را داشت؟ آيا مي توان اقتصاد را از سياست جدا كرد؟ آيا اقتصاد صرفاً رياضياتي نيست كه هيچ كاري در آن وجود ندارد و هميشه نتيجه دو به علاوه دو را چهار اعلام نمي كند!؟

يكي از كمترين دستاوردهاي ما به عنوان مردم و جامعه مدني در اين انتخابات اين بود كه هيچ كانديدايي ، برخلاف ميل خود ، نمي توانست اعلام كند كه با فيلتر اينستاگرام موافقت كرده اند. اين ممكن است چيز بزرگي به نظر نرسد ، اما بايد در مورد آن فكر كنيد. همه نامزدهاي اصولگرا و اصلاح طلب مي دانند كه مردم در مورد محدود كردن دسترسي محدود به اينترنت چه فكر مي كنند ، و از آنجا كه حتي در صورت مخالفت احتمالي آنها به راي مردم احتياج دارند ، آنها حرفي مي زنند كه مردم دوست دارند و به آن رأي مي دهند و اين در داخل است. مهم است كه مردم حتي در چنين انتخابات محدودي رأي دهند.
ما هنوز فرصتي براي تفكر داريم. اگرچه زمان بسيار كمي است ، اما آيا هنوز هم مي توانيم به راه درست فكر كنيم؟ آيا بايد كنار برويم يا حضور داشته باشيم؟ جمعه باشم يا نباشم مشكل اين است.