اين خودزني تاريخي است – ماه نيوز

به گزارش ماه نيوز ، اين روزنامه دنياي اقتصاد وي نوشت: “يك شكست بزرگ ، يك شرم وصف ناپذير.” اينها برخي از احساسات تماشاگران فوتبال هنگام مواجهه با نظر كميته انضباطي فدراسيون است. به دنبال اصطكاك در بازي سپهان – پرسپوليس ، كميته برخي از افراد را كه داستان آنها متفاوت است ، به حالت تعليق درآورد.

با اين حال ، قسمت دردناك داستان مربوط به ممنوعيت ميزباني هر دو تيم از بازي برگشت فصل آينده است. بنابراين ، در ليگ 21 ، پرسپوليس و سپاه بايد هر دو مسابقه را در زمين بي طرف برگزار كنند. آيا جنبه غم انگيز ماجرا را مي دانيد؟ سالهاست كه ما آب و آب مي اندازيم تا ثابت كنيم برگزاري مسابقه در زمين خنثي با عربستان مناسب نيست ، اما در عمل كشور ما حتي توانايي برگزاري يك بازي ليگ ساده را ندارد. وقتي پرسپوليس-سپاهان بايد به كشور ثالثي برود ، چرا ايران و عربستان نبايد چنين سرنوشتي داشته باشد؟ در اين شرايط طبيعي است كه هند در ميزباني مسابقات بين المللي نيز از ما پيشي بگيرد. آيا واقعاً با همين شرايط ميزبان جام ملت هاي آسيا 2027 خواهيم بود؟

ما مي دانيم كه سعودي ها بهانه مي گيرند ، لابي مي كنند و واقعيت را نقض مي كنند. ما همچنين به ياد داريم كه تيم هاي اين كشور صد بار به ايران آمدند ، در كار خود پيروز ، باخت و باختند و آسيب ديدند. همه اينها را مي فهميم ، اما اين واقعيت كه فوتبال ايران نمي تواند يك بازي ساده و بي خطر در ليگ را كنترل كند ، يك آسيب ديدگي تاريخي است و به راحتي جاي خود را به رقبا مي دهد. چند سال است كه بازي هاي پرسپوليس و سپاهان جشن گرفته مي شود؟ در اين سالها براي حل بحران چه كاري انجام داده ايم؟ يك بار هواداران كور شدند ، يك بار آب معدني داشتيم ، يك بار هواداران حريف را زنجير كردند ، يك بار ماشين خبرنگاران را خرد كردند ، يك بار هم صندلي هاي استاديوم شكسته شد. فوتبال ايران 20 سال است كه با اين بحران دست و پنجه نرم مي كند و هنوز موفق به حل آن نشده است. مهارت همه آنها اين است كه مسابقه اخير در يك ورزشگاه خالي برگزار شد و اين منجر به حمله ديگري شد. وقتي مخاطبي با “صفر” وجود دارد كه بايد براي آن يك بازي بي طرفانه سفارش دهيم ، مشخص است كه آنها ميزباني بين المللي به ما نمي دهند.

شايد AFC با ما مشكلي داشته باشد. ممكن است هزار و يك دام خارجي وجود داشته باشد ، اما آيا واقعاً در اين فوتبال همه چيز خوب پيش مي رود؟ آيا نقص سخت افزاري ، فرهنگي و مديريتي وجود دارد؟ زمينه ها و امكانات آموزشي و كمك داوران ويدئو و ساير موارد به كنار. كمي مهرباني و احترام با تيم رقيب كه انتظار نمي رود. چه كسي را گول مي زنيم؟ چه زماني بايد بدانيم كه چنين حاشيه اي در يك ليگ استاندارد و پرطرفدار “بيهوده” است؟ آقاي مدير ، آقاي مربي ، بازيكن عزيز ، طرفدار عزيز! بياييد با فوتبال كمي لذت ببريم. اين يكي از شادي هاي كوچك مردم است. حداقل به اعتبار كشور فكر كنيد. “كاش مي توانستيم ابتدا نقص هاي خود را برطرف كنيم و پس از زمين و زمان طلبكار شويم.”

انتهاي پيام